Saint Petersburg

Zaterdag, 13 juni
Narva-St-Petersburg
De taxi chauffeur stond ons al om 5.40 u. op te wachten bij de ingang van de camping, over stipt gesproken. De bus vertrok op de minuut nauwkeurig en de grenspassages met Rusland verliepen voorspoedig. Omdat we met grenspassages in Marokko, Syrië, Egypte en vele anderen bekend waren en de tijd die dat vergde, was dit een eitje. We arriveerden voor 10.00 uur in ons hotel, zeg maar liever pension, maar nette slaapkamer, badkamer en ontbijt, op loopafstand, van het centrum. 1e Indruk, oude stad, veel achterstallig onderhoud, maar geen zwerfafval en een overvloed aan indrukwekkende gebouwen en monumenten. Lastig is wel dat hun Engels mijn Russisch nauwelijks overstijgt, dus communicatie verloopt moeizaam en dan is dat voor zo’n ouwehoer als ik natuurlijk behelpen. De weg te vinden wordt bemoeilijkt doordat alles in het Cyrillisch schrift geschreven wordt met piepklein daaronder omgezet in ons ABC. Toen Rian en ik gisteren weer voor de laatste keer naar ons hotel liepen realiseerden we ons dat we de afstand hotel-centrum vv zo’n 4 keer overbrugd hebben met daarnaast mijn ochtendwandelingen en geslenter door de stad met Rian, opgeteld zo’n 75 km.
Zaterdagmorgen op de naar Nevsky Prospect, zeg maar de Champs Elyssee van St Petersburg, ruim 5 km lang. Daar aangekomen kom je ook in de belendende straten alle bekende merken tegen zoals Louis Vuitton, Versacci,Prada enz. onze PC Hooftstraat is er een dorpsstraatje bij.

We bezochten een park van waaruit we een rondvaart maakten en daar moet ik even bij stilstaan, dit was een hoogtepunt. We zaten aan dek op stoelen die er vanwege de drukte bij waren gezet naast de man die live in het Russisch alles vertelde over wat er onderweg allemaal te zien was en dat was nogal wat. Hoewel we er geen bal van verstonden voerde hij in prachtig Russisch, voor de liefhebbers die de vertolking door Chaliapin van de opera ‘Boris Goudanoff’ van Moussorgsky kennen achtige stijl, een masterpiece op, hiervoor hoefden we niet naar het theater, dit was theater.

Vlakbij de indrukwekkende, maar potsierlijke kerk, ‘on the spilled blood’ hebben we geluncht, waarna we weer naar ons hotel gingen om bij te komen van een lange 1e dag.
‘s Avonds maar even naast de deur gegeten maar wel met live muziek van 2 jonge gitaristen met als toegift voor het lange wachten op de aardappeltjes , een mooie Guinness als toegift.

Zondag, 14 juni
St Petersburg
Op weg naar de Hermitage, dat het hoogtepunt moet worden van ons bezoek. Voortaan beter voorbereiden Cees, kaarten bestellen via internet, dan hoef je niet in de rij te staan. Gelukkig viel het mee, maar het was wel stervensdruk. Wat moet ik er van zeggen, het is niet onder woorden te brengen, de gebouwen, de kunst, woorden schieten tekort, dit is een onvergetelijke ervaring.
s’Avonds gegeten bij KwakInn bij ons in de straat, een veredelde pub/restaurant met als specialiteit Belgisch bier en gerechten. We startten met waterzooi, voor Rian een heerlijk visje en voor mij een mooi stukje vlees.

Maandag, 15 juni
St Petersburg
Op weg naar het Russisch museum, het volgende hoogtepunt dat je bezocht moet hebben. Gelukkig waren hier minder toeristen. Was het daardoor dat het misschien nog meer indruk maakte dan de Hermitage? Rond 16.00 u. verlieten we moe maar voldaan het museum en waarempel het regende, dus vlug naar een onderkomen gezocht, want er moest nog gegeten worden. En dat werd een leuke verrasing, het chique Belmont Grant Hotel Europe met een vriendelijke gastvouw Alina. Even voor de duidelijkheid, dit was niet het hotel waar we verbleven. Tijdens het uitserveren vertelde Alina in perfect Engels trots over het hotel, dat ooit een hospitaal was, en vroeg ons of zij na het eten een rondleiding mocht geven. Dan zie je pas wat er achter die gevel schuilgaat, een modern ingericht gedeelte, zalen uit vervlogen tijden die je alleen in films ziet, een Hermitage in het klein, hoe moet dit ooit terugverdiend worden, kamerprijs € 250,- per nacht maar dan wel incl. ontbijt. We namen afscheid van Alina en de staf en vertrokken naar ons bescheiden onderkomen.
‘ Avonds maar weer naar KwakInn voor een Waterzooi en een paar mooie Belgische biertjes.

Dinsdag, 16 juni
St Petersburg
Niet gewandeld, uitgeslapen om vervolgens weer naar het centrum te lopen voor een bezoek aan de kerk ‘on the spilled blood’. Dit is zo’n dominant gebouw, dat tijdens onze omzwervingen altijd weer opdoemde, dat moesten we bezocht hebben. Omdat wij onze stevige wandelschoen niet bij hadden moesten we eerst op zoek naar blaarpleisters, daarna naar de kerk. Natuurlijk stervensdruk en de indruk aan de buitenkant bevestigt wat je binnen ziet, prachtige kunst maar ‘too much’. Het zoeken naar een brievenbus werd vervolgens nog een hele onderneming, maar had weer het voordeel dat we de Kazan cathedral nog konden bezoeken waar veldmaarschalk Mikhail Kutuzov begraven ligt., de man die het leger leidde dat Napoleon verslagen heeft in 1812. Tijdens ons bezoek aan Rusland viel de devotie op van jong en oud in de Orthodoxe kerken, net Polen maar dan Russisch Orthodox. De aanwezigheid van Poetin viel ons mee, dat de meeste mensen vinden dat hij de Russische Natie haar trots heeft terug gegeven na de val van de Sovjet Unie, is vooral bij de ouderen te merken.
Achter de Kazan cathedral vonden we een gezellig restaurant waar we ons laatste
St Petersburg maal gebruikten. Op naar het hotel voor het ophalen van onze baggage, daarna met de taxi naar het Baltic station. Daar kregen we de schrik van ons leven toen ik even naar buiten liep en onze bus zag wegrijden. Voor de zekerheid nog maar even op het ticket gekeken , daar stond toch duidelijk 16.45 u., een paar oudere Russen stonden ook bij de halte en gelukkig die wachtten ook op de bus, die volgens hen nog komen moest. En daar kwam hij aanrijden, hij had gewoon even een boodschapje gedaan omdat hij er zo vroeg was. In de comfortabele bus met internet heeft Rian gelezen en ik gekeken naar de film Anna Karenina naar de roman van Leo Tolstoj, een mooi afscheid van het tot op heden hoogtepunt van onze reis. De douane verliep weer vlotjes, een taxi aangeroepen en rond 20.00 u. waren we weer in ons ‘eigen huisje’ op de camping.